1. Ακούστε το παιδί σας προσεκτικά όταν σας μιλάει. Μην ασχολείστε με κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή αλλά κοιτάξτε το στα μάτια.
2. Αφήστε το παιδί να ολοκληρώσει την σκέψη του χωρίς να το διακόπτεται ακόμα κι αν γνωρίζεται τι θέλει να σας πει.
3. Μην αλλάζετε θέμα ακόμα κι αν δεν έχετε κάτι να πείτε.
4. Μην πιέζετε το παιδί σας να μιλήσει για θέματα που έχουν συμβεί π.χ. στο σχολείο για τα οποία δεν θέλει να μιλήσει. Αντ’αυτού δείξτε του ότι είστε διαθέσιμοι και πως όταν θελήσει να το συζητήσει θα είστε εκεί να το ακούσετε με προσοχή.
5. Παραδεχτείτε στο παιδί σας ότι υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζετε. Μην προσπαθείτε να έχετε μια απάντηση για όλα, στο φόβο της εικόνας που θα δώσετε. Είναι φυσιολογικό να μην έχουμε απαντήσεις για τα πάντα.
6. Κουβεντιάστε με το παιδί σας όταν θα είστε ήρεμοι και όχι θυμωμένοι ή κουρασμένοι. Το απότομο ύφος σας θα κάνει το παιδί να αποτραβηχτεί.
7. Μπείτε στη θέση του παιδιού για να νιώσετε πως μπορεί να αισθάνεται.
8. Μην υποτιμάτε τους προβληματισμούς του. Κάτι που για εσάς είναι ασήμαντο και απλοϊκό για το παιδί είναι πολύ σημαντικό.
9. Μην κριτικάρετε το παιδί σας για αυτά που λέει ή αισθάνεται.
10. Πάντα χαρακτηρίζετε την συμπεριφορά και όχι το παιδί! Όχι «είσαι ανεύθυνος!» αλλά «ήταν ανεύθυνο να …»
11. Δεν λέμε ΠΟΤΕ «είσαι κακό παιδί!»
12. Μπείτε στα «παπούτσια» του! Θυμηθείτε πως νιώθατε εσείς ως παιδί σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Κατσαούνη Μαρία-Ψυχολόγος Υγείας (MSc)