Ένα από τα πιο συχνά λάθη που κάνουν οι γονείς με τα παιδιά τους είναι οι μεγάλες και απόλυτες κουβέντες, απειλές, τιμωρίες ή στερήσεις. Όλοι μας έχουμε ακούσει γονείς να λένε υπερβολές π.χ. εφόσον δεν κάθεσαι καλά δεν θα σε ξαναφέρω στην παραλία, δεν θα ξαναπάς στο πάρκο, δεν θα ξαναφάς παγωτό. Κουβέντες υπερβολικές οι οποίες φυσικά δεν ισχύουν και δεν θα πραγματοποιηθούν εκ των πραγμάτων, λόγω της φύσης της υπερβολής τους. Δεν γίνεται να μην ξαναπάει ένα παιδάκι στο πάρκο ή στην θάλασσα , και μόλις ο γονέας ηρεμήσει θα αντιληφθεί ότι υπερέβαλε στα λόγια του και θα τα πάρει πίσω.
Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα αυτών των υπερβολών; Η μη πραγματοποίηση τους περνάει στον παιδί ένα μήνυμα… ότι η μαμά και ο μπαμπάς απλά λένε μεγάλες κουβέντες, απειλές στον αέρα, κουβέντες που δεν ισχύουν και δεν θα ισχύσουν! Δημιουργείται η σκέψη στο παιδί «έλα μωρέ τώρα..έτσι το λέει…» και αυτή τους η σκέψη επιβεβαιώνεται την επόμενη φορά που οι γονείς θα ακυρώσουν τα ίδια τα λεγόμενα τους, όταν δηλαδή θα τα ξαναπάνε στη θάλασσα, στο πάρκο, θα τους ξαναπάρουν παγωτό κτλ. Βασιζόμενο σε αυτό βλέπουμε παιδιά τα οποία στην κουβέντα των γονιών «δεν θα ξαναφέρω στο πάρκο!» απαντούν «Όχι! Θα με ξαναφέρεις!!» και φυσικά ξαναπάνε. Επομένως, έτσι ενισχύεται ο ρόλος τους θεωρώντας πως μπορούν να κάνουν ότι αυτά ορίσουν, γιατί τελικά αυτά αποφασίζουν όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος. Κάπως έτσι δημιουργείτε ένας φαύλος κύκλος μεταξύ γονέα και παιδιού, για το ποιος θα καταφέρει να επιβληθεί σε ποιόν. Τα παιδιά γίνονται πιο πεισματάρικα και οι γονείς όλο και πιο αυστηροί και υπερβολικοί.
Τι πρέπει όμως να γίνει για να αποφευχθεί όλο αυτό; Πρέπει εμείς οι γονείς να είμαστε ρεαλιστές σε όσα λέμε στα παιδιά μας και αυτό που λέμε να είναι εφικτό και φυσικά να το τηρούμε, έτσι ώστε να δίνουμε στο παιδί το μήνυμα πως τα λεγόμενα της μαμάς και του μπαμπά ισχύουν. Έτσι λοιπόν, εάν θεωρούμε πως πρέπει να βάλουμε μια στέρηση στο παιδί μας, μπορούμε να πούμε «δεν θα ξαναέρθουμε θάλασσα για μία βδομάδα» ή για τις επόμενες 4 ημέρες, ή «δεν θα ξαναφάς παγωτό μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο». Να είναι δηλαδή ρεαλιστικά και συγκεκριμένα τα όσα λέμε, και φυσικά να είμαστε συνεπείς στα λεγόμενα μας.