Τις τελευταίες μέρες σωρεία καταγγελιών έχουν έρθει στην επιφάνεια από γυναίκες οι οποίες έχουν δεχθεί κακοποίηση. Πολλές φορές ακούστηκε η φράση «γιατί τώρα;»
Πριν κάποιος αναρωτηθεί «γιατί τώρα;», και πολύ περισσότερο πριν εκφράσει λεκτικά αυτή του την απορία, ας μπει στην διαδικασία να σκεφτεί και να κατανοήσει το πώς αισθάνεται ένα θύμα αποδέκτης κακοποίησης, οποιασδήποτε μορφής, είτε σεξουαλικής, είτε ψυχολογικής, είτε συναισθηματικής κτλ.
Οι επιπτώσεις στον ψυχισμό του θύματος είναι πάρα πολλές. Θα αναφέρω μόνο μερικές όπως είναι ο φόβος, το μετατραυματικό στρες, η έκπτωση της λειτουργικότητας του θύματος, λόγω του πλήγματος στην αυτοεκτίμηση του, η αύξηση των ενοχικών συναισθημάτων, η αμφισβήτηση του εαυτού του, η συναισθηματική και κοινωνική απομόνωση, η κατάθλιψη, οι δυσκολίες στον ύπνο, η αναβίωση της κακοποίησης και πολλά άλλα. Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ακόμα απαριθμώντας τα.
Για όλους αυτούς τους παραπάνω λόγους, και για πολλούς ακόμα, η ερώτηση «γιατί τώρα» δεν θα έπρεπε καν να ηχεί στο μυαλό κανενός. Σε όλα τα παραπάνω ας αναλογιστούμε και το πόσο χρόνο χρειάζεται μετά από ένα τέτοιο γεγονός, το άτομο να ξανασταθεί στα πόδια του, να ξαναβρεί τον εαυτό του, να ξαναβρεί το κέντρο του, πόσοι μήνες ή ακόμα και χρόνια ψυχοθεραπείας χρειάζονται, ώστε να μπορέσει το θύμα να μιλήσει ανοιχτά γι’ αυτό, πάντα έχοντας στο νου ότι κοινωνία είναι έτοιμη να ακούσει και να σταθεί δίπλα στο θύμα και όχι να κάνει ερωτήσεις «Μα, γιατί τώρα;» ή «Τώρα το θυμήθηκε;»
Κατσαούνη Μαρία-Ψυχολόγος Υγείας (MSc)