Με τον όρο μηρυκασμό σκέψεων αναφερόμαστε στην τάση που έχουμε να επανερχόμαστε και να ¨τρέχουμε¨ συγκεκριμένες σκέψεις στο μυαλό μας ξανά και ξανά. Επικεντρωνόμαστε συνήθως σε αρνητικές καταστάσεις και παίζουμε τις ίδιες σκέψεις στο μυαλό μας επαναλαμβανόμενα, τι μας είπε κάποιος, πως θα θέλαμε να είχαμε απαντήσει κτλ.
Τα άτομα που έχουν την τάση να το κάνουν αυτό, παθαίνουν ένα είδος εμμονής με συγκεκριμένα θέματα τα οποία φαίνονται να μην μπορούν να ξεπεράσουν και να βγάλουν από το μυαλό τους. Ο μηρυκασμός ιδεών έχει συσχετιστεί με το άγχος , την κατάθλιψη, το μετα-τραυματικό στρες, ακόμα και την βουλιμία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μπαίνει το άτομο σε ένα φαύλο κύκλο αρνητικών σκέψεων. Όταν το άτομο κάνει καταθλιπτικές σκέψεις, οι σκέψεις αυτές του προκαλούν καταθλιπτικά συναισθήματα και διάθεση, η οποία με την σειρά της γεννά νέες αρνητικές ή στρεσογόνες σκέψεις κοκ. Σκεπτόμενοι συνεπώς συνεχώς αρνητικές σκέψεις και δίνοντας αρνητική ερμηνεία σε διάφορες καταστάσεις, οδηγούμαστε στο αίσθημα της απελπισίας, της απογοήτευσης και της ματαίωσης. Ο μηρυκασμός δηλαδή αποτελεί το πρώτο βήμα προς την πορεία αυτή. Το άτομο παραλύει και αδυνατεί να δώσει ικανοποιητικές λύσεις στο πρόβλημα του.
Γιατί όμως οι άνθρωποι το κάνουν αυτό? Κάποιοι μελετητές το αποδίδουν στη αδυναμία του ατόμου να αφήσει στο ασυνείδητο του προβληματικές καταστάσεις οι οποίες έχουν περάσει στο συνειδητό. Επιπλέον, το στρες στην καθημερινότητα του ατόμου παίζει καθοριστικό ρόλο στον μηρυκασμό. Τέλος, οι γυναίκες φαίνεται πιο μηρυκάζουν αρνητικές σκέψεις πιο συχνά από τους άντρες, οι οποίοι έχουν την τάση να αφήνουν το πρόβλημα να περάσει χωρίς να αναλώνονται σε αυτό.
Για να διακοπεί την τάση για μηρυκασμό αρνητικών σκέψεων το άτομο θα πρέπει να εμπλακεί σε δραστηριότητες οι οποίες του προκαλούν θετικές σκέψεις. Η συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες όπως γιόγκα, καλλιτεχνικές ομάδες, σπορ κτλ μειώνει τις αρνητικές σκέψεις και επηρεάζει θετικά την διάθεση.
Τα άτομα που εμπλέκονται σε μηρυκασμό αρνητικών σκέψεων όχι μόνο παίζουν στο μυαλό τους αρνητικά σενάρια και διαλόγους , αλλά επιπλέον εμμένουν σε γενικευμένες και απροσδιόριστες ερωτήσεις του τύπου «Γιατί σε μένα;» ή «Τι συμβαίνει με μένα;» και πολλές φορές καταλήγουν στο αυθαίρετο συμπέρασμα πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να βελτιώσουν την κατάσταση. Αντιθέτως, θα πρέπει να σκεφτούν καθαρά, να σπάσουν το πρόβλημα τους σε μικρά επιμέρους τμήματα και να δουν πως μπορούν να βρουν μια λύση αντί απλά να μηρυκάζουν. Η επίλυση προβλήματος μπορεί να περιλαμβάνει και βοήθεια από κάποιον φίλο ή κοντινό μας πρόσωπο. Εάν υπάρχει έντονη δυσκολία τότε θα πρέπει να επισκεφθούν κάποιον ειδικό, ο οποίος θα του βοηθήσει δίνοντας την κατάλληλη καθοδήγηση.
Κατσαούνη Μαρία- Ψυχολόγος Υγείας (MSc)
Comments