Τα τελευταία χρόνια ραγδαία αύξηση έχει η εμφάνιση των αυτοάνοσων νοσημάτων. Τα αυτοάνοσα ευθύνονται για πάρα πολλές χρόνιες παθήσεις, τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά, και σχετίζονται άμεσα με την ψυχική υγεία του ατόμου, και κυρίως το άγχος. Τα αυτοάνοσα νοσήματα τα δημιουργεί ουσιαστικά ο ίδιος ο οργανισμός, και είναι αυτός, ο οποίος επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα. Υπάρχει θα λέγαμε μια υπερκινητικότητα/υπερλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και δυσλειτουργία. Κάποια από τα πιο γνωστά αυτοάνοσα είναι ο λύκος, η ψωρίαση, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η αλωπεκία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο κ. α. Τα αυτοάνοσα είναι πολυπαραγοντικά νοσήματα. Αυτό σημαίνει ότι δεν οφείλονται καθαρά και αποκλειστικά σε ψυχολογικά αιτία, όμως οι ψυχολογικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση και την πρόγνωση τους. Πέρα, λοιπόν από το ιατρικό και το οργανικό κομμάτι, το οποίο ο ασθενής αντιμετωπίζει με φαρμακευτική αγωγή, καλείται επίσης να διαχειριστεί τα συναισθήματα του, όπως είναι η θλίψη το άγχος, ο θυμός κ.τ.λ., ώστε να μπορέσει να περιορίσει την έξαρση του νοσήματος. Αρμόδιος για αυτές τις περιπτώσεις είναι ο ψυχολόγος υγείας, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να διαχειριστεί τα συναισθήματά του, να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του, να αναγνωρίσουν μαζί επιβαρυντικούς παράγοντες της υγείας του ασθενή, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα τα οποία σχετίζονται με το αυτοάνοσο νόσημα και πολλά άλλα.
Κατσαούνη Μαρία – Ψυχολόγος Υγείας (MSc)
Comments